Karantinada 1 Yıl

Nasıl gidiyor?

Zeynep Dursun
2 min readMar 11, 2021
Photo by Erik Mclean on Unsplash

2019 yılının Aralık ayında Çin’in Vuhan kentinden dünyaya yayılmaya başlayan koronavirüs, 2020 yılının Mart ayından itibaren “karantina” adı altında bizleri evlerimize hapsetmiş durumda.

Haberlerde görmeye başladığımda üniversite sınavına hazırlanıyordum. Olayın ciddiyetinin farkında değildim. Sınıfları havalandırmak, ellerimizi yıkamak koronavirüsle mücadelede aldığımız başlıca önlemlerdi.

Ellerimizde kolonyalar, dezenfektanlar… Dışarı çıkarken maske takmaya başladık, hatta daha sonra dışarı çıkmak bile yasak oldu.

Yıllardır sınıf ortamında işlediğimiz dersler, çevrim içi ortama taşınacaktı. Evden derslere katılmak mı? Bu benim için çok uzak dönemde olabilecek bir durumken yavaş yavaş alışmaya başlamıştım. Rehber hocamız bize “Krizleri fırsata çevirin.” demişti ve bu cümleyle yoluma devam ettim.

Photo by Anshu A on Unsplash

Sınav konusundaki belirsizliklerle ve yaşadığım stresle birlikte bu dönemlerden geçerken üniversiteyi kazandım. Üniversiteme yeni bir şehre taşınarak, kampüste zaman geçirerek başlayamadım. Farklı şehirlerden arkadaşlarımla kimi zaman çevrimiçi oyunlar oynadık kimi zaman görüntülü sohbet ettik.

Çevrim içi katılabileceğim derslerin çokluğu beni yeni bilgiler öğrenmek adına çok heyecanlandırdı. Derslerin yanında eğlenebilmek de önemliyken farklı yerlerden insanlarla birlikte kitap okumaktan tutun dans etmeye kadar yapabileceğimiz aktivitelerle zamanımı geçirmeye başladım.

Virüsün bulaşıcı olması nedeniyle insanlarla aramıza mesafe koymak biraz da kendi içime dönmeme neden oldu. Kendimin, kendimle vakit geçirebilmemin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha gördüm. En iyisi kendinle aranı hiç bozma Zeynep, dedim.

Dışarıda rahatça dolaşmak, bir kafede vakit geçirmek, tiyatroya gitmek, konserde eğlenmek… Bunları çok özledik değil mi? Sevdiklerime sımsıkı sarılmayı, hatta Nil Karaibrahimgil’in de şarkıda dediği gibi sokaktan geçen yabancılara omzumla çarpmayı özlüyorum.

İnsanoğlu doyumsuzdur derler ya belki de hayatımız normale döndüğünde evlerde kalmayı özleyeceğiz. Bugünler de bizler için anı olarak kalacak.

Evet, maalesef hâlâ bitmiş durumda değil ama inanıyorum ki güzel günler çok yakında!

Zeynep Dursun

--

--